Drugi raz w Lizbonie

Podążając uliczkami Alfamy docieramy do miejsca, które nam w ubiegłym roku umknęło

Convento e Igreja de São Vicente de Fora

To pierwsze miejsce, w którym drzewa już kwitły

Chwila w środku i śmigamy uliczkami dalej 

Było coś dla ducha, jest i coś dla ciała 

Charakterystyczny zgrzyt ostrzega o nadjeżdżającym tramwaju

Życie w Lizbonie

Docieramy do Miradouro das Portas do Sol

Klimacik Alfamy z widokiem

Idąc kawałeczek dalej docieramy do Kościoła św. Łucji

A oto widoczek z Miradouro de Santa Luzia 

Czas na zakupy souvenirów

W końcu dochodzimy do Sé de Lisboa czyli Katedry Najświętszej Maryi Panny w Lizbonie

Z Katedry ruszamy powoli w stronę centrum

Docieramy do Praça do Comércio

Słoneczko, pogoda idealna na spacer

Przechodzimy przez przejście i siadamy na brzegu Tagu

Chwila odpoczynku po zwiedzaniu Alfamy

Muzyczka gra, Porto się sączy aż żal się ruszać ale mamy do nadgonienia jeszcze jeden punkt programu, który ominąłem za pierwszym razem - Torre de Belém

Idziemy na przystanek, widzimy odjeżdżający tramwaj, no cóż czekamy na następny... przez pół godziny słońce opaliło mi czoło i nos a'la Rudolf Czerwononosy

Torre de Belém w całej okazałości

Udajemy się jeszcze na pobliski pomnik kombatantów, gdzie ma miejsce zmiana warty.

Wracamy do wieży, na szczęście nie ma tłumu zwiedzających.

Sam obiekt robi wrażanie ale widoki jakie roztaczają się dookoła...to dopiero coś

Takie widoczki uwielbiam 

Widok z balkonu na niższym poziomie.

Żegamy i wieżę i powoli kierujemy się w stronę Pomnika Odkrywców.

Tak, to są ryby

Mosteiro dos Jerónimos

Wolnym kroczkiem mijamy klasztor i kierujemy do obowiązkowego punktu odwiedzin w dzielnicy Belem

Słoneczko grzeje a pić się chce  Pastéis de Belém zakupione, kierujemy zatem swe kroki do lokalu, który poznaliśmy już poprzednio...

Niemal rok czekaliśmy ponownie na ten smak 

Porozmawialiśmy z obsługą i zdecydowaliśmy się zjeść coś dobrego

na zachętę zupka

chyba marchewkowa była

dania główne

Najedzeni mieliśmy w sumie już wychodzić ale kelner zapytał nas jeszcze jakie mamy plany, mówimy Fatima i co nam jeszcze przyjdzie do głowy...polecił nam trasę i na szybko narysował plan

Pogoda nie nastrajała niestety zbyt optymistycznie na dzień kolejny, zdecydowaliśmy się jednak (i słusznie) na autobus, wypożyczenie auta na deszczowy dzień nie miało sensu. Z Belem udajemy się jeszcze na małe wieczorne zakupy

Metro w Lizbonie to naprawdę pożyteczny środek transportu!

Jakie było moje zdziwienie gdy po wyjściu ze stacji metra usłyszałem tłumy na pobliskim stadionie...nie sprawdziłem terminów a tu Benfica grała akurat z Bragą...można było wybrać się na mecz no ale trudno, może kiedyś...

Zaliczyliśmy jeszcze na dolnym poziomie duży spożywczak, nie dokumentowałem fotograficznie sklepu, powiem tylko, że zaopatrzyliśmy się na resztę pobytu w smaczne portugalskie winka - które w drodze powrotnej taszczyłem na plecach