Japońskie sushi w tydzień

Proponuję wyskoczyć na Takeshita Street. Ulica dla młodzieży, gdzie dziewczyny po zrzuceniu szkolnych mundurków (obowiązkowe) zakładają różowe koronki i robią za lolitki. Niestety, gdy byliśmy lało, więc efekt mizerny.

Dzień 4. Po śniadaniu wyjazd do Nikko - historycznego miasta stanowiącego ważny ośrodek kultu religijnego.

Najpierw wjazd w góry do wodospadu Kegon i jeziora Chuzenji.

Potem w dół i zwiedzanie kompleksu świątynnego, w tym: Świątyni Toshogu z pagodą z XVIII wieku, kilkoma bogato rzeźbionymi bramami, zabudowaniami gospodarczymi, biblioteką i świątynia Rinnoji z Pawilonem Trzech Buddów i złoconym wizerunkiem bogini miłosierdzia Kannon oraz skarbcem.

Następnie wizyta w destylarni sake. Destylarnia mała, tradycyjna i sklepik z ozdobnymi butelkami. Nie kupiłem nic. Sake miało 17% a ja piję tylko szkocką. Zdjęć też nie zrobiłem oprócz jednego, jak znajomi opróżnili flaszkę za autokarem. Ale go nie opublikuję.

Wieczorem powrót do hotelu w Tokio.

I jeszcze jedna ciekawostka z Nikko.

U schyłku XVI wieku faktyczną władzę w Japonii przejął klan szogunów z rodu Tokugawa.

Historia dojścia do władzy Ieyasu Tokugawy jest tematem książki Jamesa Clavella "Shōgun", w której tłem politycznym jest zbliżająca się wojna domowa między Yoshim Toranaga-no-Minowara, a pozostałymi czterema rodami zarządzającymi średniowieczną Japonią. Na podstawie książki nakręcono serial "Shogun", w którym w rolę historycznego Tokugawy (książkowego Toranagi) wcielił się Toshiro Mifune.

Kto jeszcze pamięta serial "Szogun" z Richardem Chamberlainem ? 

Poniżej grobowiec Tokugawy Ieyasu znajdujący sie na wzgórzu nad światynią Toshogu.

A po powrocie i kolacji wyjeżdżamy na obiecany fakultet, czyli Tokio metrem i nocą.

Zaczynamy od Shinjuku. Największa stacja metra na świecie, największe skupisko najwyższych wieżowców Japonii. Skrzyżowania są pokręcone: potrójne – po trójkącie,  poczwórne – można jednocześnie iść w prawo, w lewo i na skos po obu przekątnych. Tłumy!!!

Wjeżdżamy na 45 piętro tokijskiego ratusza, czyli Tokyo Metropolitian Government Building. Niestety, oszklone pietro i wewnątrz oświetlony sklep przeszkadzają w robieniu zdjęć, ciągłe odbicia ludzi w oknach.

Potem spacer po ulicach i skrzyżowaniach do metra i z przesiadkami jedziemy gdzieś daleko. Wychodzimy, a tam landszafcik - pięknie oświetlone: Statua Wolności, za nią jakby replika Golden Gate i kto ma dobry wzrok to jeszcze zauważy wieżę telewizyjną oświetloną jak Eiffla.

Wracamy do hotelu po 23-ej. Po drodze było widać, że część biur jeszcze pracuje (bo do 21.00 to normalka).

I jeszcze jedna uwaga. W metrze jak ktoś nie śpi to obsługuje smartfona. I to bez wzgledu na wiek. Uznanie wzbudzają osoby stojące, które jedną ręką się trzymają uchwytów czy poręczy a drugą obsługują sprzęt. W zasadzie robią to nie jedną ręką a kciukiem.  Ja tak nie potrafię.

A jutro opuszczamy Tokio i jedziemy w stronę Świętej Góry.

KIWI :

Wyglądają trochę jak informatycznie opętani  .Ciekawe czy by wychwycili morderstwo w wagonie  .

Cenna uwaga, zacząłem się zastanawiać...