Opuszczamy cudowną plażę Balos i udajemy się dalej
Ponoć jest takie przysłowie "kto na skróty chodzi ten do domu nie wraca".
W zasadzie możemy się do niego odnieść, bo gdyby nie trzeźwość umysłu, to moglibyśmy tu zostać na dobre.
O co chodzi, no oczywiście jak sama nazwa mówi "skrót", szybciej być w danym miejscu ale nie koniecznie bezpieczniej i pewne, że się będzie.
Z zatoki Balos chcieliśmy się dostać przez góry do Falassarny. Początek drogi nie zapowiadał szybkiego końca. Wyjechać się dało ale gorzej było już ze zjazdem.
Droga szutrowa, wyboje, kamienie, dziury aż w końcu jednak stwierdziliśmy, że nie ma co się pchać, mimo, że plażę już widzieliśmy z góry.
Trzeba było zawrócić, a w zasadzie wycofać, bo o zawróceniu nie było nawet mowy. Ciężko było ale Marek jest świetnym kierowcą. Dał radę. Wróciliśmy na drogę asfaltową i jak przystało pojechaliśmy jak trzeba.
Plaża Pachia Amos bo tak się nazywa, leży w północno -zachodniej części Krety. Jest długa i przede wszystkim szeroka. W roku 2002 zdobyła tytuł najlepszej plaży w Grecji. Samochód zaparkowaliśmy na parkingu tuż przy samej plaży. Parking jest dość spory i bez problemu każdy znajdzie tu miejsce dla siebie.
Falasarna rozciąga się wzdłuż otwartego morza, dlatego woda jest tu nieco chłodniejsza i tym razem nie zachęcała nas do kąpieli. Tym bardziej, że wiał dość silny wiatr, który powodował bardzo wysokie fale, co powodem było zmoczenie mojej spódniczki i nie tylko
Turystów było jak na lekarstwo i znowu plaża praktycznie była cała nasza.
Nie mniej jednak warto tu zostać, aż do godzin wieczornych, by móc rozkoszować się pięknym zachodem słońca. My jednak ze względu na to, że nasze żołądki już się domagały jedzenia pojechaliśmy do naszej Tawerny poleconej przez przyjaciela. Jednym słowem powróciliśmy w okolice Stavros
Po całodziennym zwiedzaniu i zjedzeniu przepysznej obiadokolacji ochładzając się białym winem w naszej ulubionej Tawernie w Chorafakia, polegliśmy w naszym apartamencie, robiąc plan wypadowy na kolejny dzień.
To już trzeci dzień naszego pobytu na Krecie. Dzisiaj z rana po śniadaniu, które jak zwykle robimy sobie sami wyjeżdżamy na kolejną plażę Elafonisi, która znajduje się na końcu południowo-zachodnim skraju Krety. Jadąc od strony Chanii, dojeżdżamy do Nowej Drogi Narodowej mniej więcej do Kissamos. Tu trzeba zadecydować czy jechać dalej przez wąwóz Topolia, czy wybrzeżem.
My zadecydowaliśmy, że będziemy jechać wybrzeżem. Droga malownicza z pięknymi widokami na wybrzeże. Chodzące swoimi ścieżkami kozy dodają dodatkowych emocji, pojawiają się nagle i tak samo znikają.
Po dojechaniu na miejsce , samochód można zostawić na rozległym dzikim parkingu. Zacienione miejsca są tu na wagę złota. My znaleźliśmy takie miejsce. Pomimo, że nie był to jeszcze okres typowo wakacyjny, ludzi było tu sporo. Pierwsza plaża, która tętniła życiem, dlatego też w sezonie popularność Elafonisi spada, bo jest ona bardzo zatłoczona.
Elafonisi to płytka laguna, ciepła i krystalicznie czysta woda o barwie przechodzącej od zieleni, aż do głębokiego błękitu. Biały piasek wymieszany z drobnymi muszelkami dający kolor różowawy, przypominał mi plażę Balos. Uwierzcie mi wcale nie trzeba jechać w egzotyczne kraje, tu człowiek się czuje jak by już tam był. My znaleźliśmy dla siebie ustronne miejsce. Ze sobą wzięliśmy coś picia, które chciałam schłodzić w morzu i próbowałam butelkę włożyć między skały, tak aby fala ją nie porwała. Niestety po upływie zaledwie kilku minut butelki już nie było..... Wpadła pod skały nie było możliwości jej wyciągnięcia.
Na szczęście mieliśmy jeszcze inny zapas wody do picia.
Z racji tego, że nie należymy do ludzi leżakujących, plażowanie szybko nam się znudziło. Klika fotek, parę kąpieli morskich i stwierdziliśmy, że na nas już pora. Przed nami była kolejna podróż do Sougia.
Megi Balos przepiękne.
Mam nadzieję, ze będzie ciąg dalszy? 
...nieważne gdzie, ważne z kim...
Opuszczamy cudowną plażę Balos i udajemy się dalej
Ponoć jest takie przysłowie "kto na skróty chodzi ten do domu nie wraca".
W zasadzie możemy się do niego odnieść, bo gdyby nie trzeźwość umysłu, to moglibyśmy tu zostać na dobre.
O co chodzi, no oczywiście jak sama nazwa mówi "skrót", szybciej być w danym miejscu ale nie koniecznie bezpieczniej i pewne, że się będzie.
Z zatoki Balos chcieliśmy się dostać przez góry do Falassarny. Początek drogi nie zapowiadał szybkiego końca. Wyjechać się dało ale gorzej było już ze zjazdem.
Droga szutrowa, wyboje, kamienie, dziury aż w końcu jednak stwierdziliśmy, że nie ma co się pchać, mimo, że plażę już widzieliśmy z góry.
Trzeba było zawrócić, a w zasadzie wycofać, bo o zawróceniu nie było nawet mowy. Ciężko było ale Marek jest świetnym kierowcą. Dał radę. Wróciliśmy na drogę asfaltową i jak przystało pojechaliśmy jak trzeba.
Plaża Pachia Amos bo tak się nazywa, leży w północno -zachodniej części Krety. Jest długa i przede wszystkim szeroka. W roku 2002 zdobyła tytuł najlepszej plaży w Grecji. Samochód zaparkowaliśmy na parkingu tuż przy samej plaży. Parking jest dość spory i bez problemu każdy znajdzie tu miejsce dla siebie.
Falasarna rozciąga się wzdłuż otwartego morza, dlatego woda jest tu nieco chłodniejsza i tym razem nie zachęcała nas do kąpieli. Tym bardziej, że wiał dość silny wiatr, który powodował bardzo wysokie fale, co powodem było zmoczenie mojej spódniczki i nie tylko
Turystów było jak na lekarstwo i znowu plaża praktycznie była cała nasza.
Nie mniej jednak warto tu zostać, aż do godzin wieczornych, by móc rozkoszować się pięknym zachodem słońca. My jednak ze względu na to, że nasze żołądki już się domagały jedzenia pojechaliśmy do naszej Tawerny poleconej przez przyjaciela.
Jednym słowem powróciliśmy w okolice Stavros
Po całodziennym zwiedzaniu i zjedzeniu przepysznej obiadokolacji ochładzając się białym winem
w naszej ulubionej Tawernie w Chorafakia, polegliśmy w naszym apartamencie, robiąc plan wypadowy na kolejny dzień.
nasze skróty
nasz ulubiona Tawerna
megi zakopane
26.05.2013
To już trzeci dzień naszego pobytu na Krecie. Dzisiaj z rana po śniadaniu, które jak zwykle robimy sobie sami wyjeżdżamy na kolejną plażę Elafonisi, która znajduje się na końcu południowo-zachodnim skraju Krety. Jadąc od strony Chanii, dojeżdżamy do Nowej Drogi Narodowej mniej więcej do Kissamos. Tu trzeba zadecydować czy jechać dalej przez wąwóz Topolia, czy wybrzeżem.
My zadecydowaliśmy, że będziemy jechać wybrzeżem. Droga malownicza z pięknymi widokami na wybrzeże.
Chodzące swoimi ścieżkami kozy dodają dodatkowych emocji, pojawiają się nagle i tak samo znikają.
Po dojechaniu na miejsce , samochód można zostawić na rozległym dzikim parkingu. Zacienione miejsca są tu na wagę złota. My znaleźliśmy takie miejsce. Pomimo, że nie był to jeszcze okres typowo wakacyjny, ludzi było tu sporo. Pierwsza plaża, która tętniła życiem, dlatego też w sezonie popularność Elafonisi spada, bo jest ona bardzo zatłoczona.
Elafonisi to płytka laguna, ciepła i krystalicznie czysta woda o barwie przechodzącej od zieleni, aż do głębokiego błękitu. Biały piasek wymieszany z drobnymi muszelkami dający kolor różowawy, przypominał mi plażę Balos.
Uwierzcie mi wcale nie trzeba jechać w egzotyczne kraje, tu człowiek się czuje jak by już tam był.
My znaleźliśmy dla siebie ustronne miejsce. Ze sobą wzięliśmy coś picia, które chciałam schłodzić w morzu i próbowałam butelkę włożyć między skały, tak aby fala ją nie porwała. Niestety po upływie zaledwie kilku minut butelki już nie było..... Wpadła pod skały nie było możliwości jej wyciągnięcia.
Na szczęście mieliśmy jeszcze inny zapas wody do picia.
Z racji tego, że nie należymy do ludzi leżakujących, plażowanie szybko nam się znudziło. Klika fotek, parę kąpieli morskich i stwierdziliśmy, że na nas już pora. Przed nami była kolejna podróż do Sougia.
megi zakopane
Balos jak zawsze NIESAMOWITE
Tylko dlaczego tak malo zdjec 
obłędne fotki
No właśnie.....
zdjęcia
zdjęcia dorzucone z plaży Balos do tematu Balos hihihi
megi zakopane
megi zakopane
megi zakopane
Jedziemy na kolejna piękną plaże
megi zakopane