Nelu, rejsik bardzo udany, pełny relaksik. Wiało i udało się postawić żagle, ale skiper wolał oczywiście płynąć na silniku - tak dla wygody, jak pisałaś w swojej relacji. Tak że na żaglach płynęliśmy może 1/3 trasy. Owoce morza przepyszne, w hotelu mieliśmy tylko śniadania, więc resztę posiłków spożywaliśmy w terenie. Wszystkie knajpki ziały pustkami, zajęte góra 2-3 stoliki. Koło naszego hotelu była jedna luksusowa tawerna, na poczatku do niej nie wchodziliśmy, bo myśleliśmy, że to jakiś wypas tylko dla gości hotelowych. Ale któregoś dnia zaprosił nas do niej młody chłopak i skorzystaliśmy - jedzonko było pyszne i niedrogie. Potem się okazało, że właściciel tego hotelu i knajpy to rodzony brat Janisa - właścicela biura podróży , z którego braliśmy samochód i wycieczki. A jego żoną to Czeszka, mają też pobliski sklep spożywczo- ogólnoprzemysłowy - mydło i powidło przydatne turystom. Ot, taki biznes rodzinny.
Janis strasznie narzekał na zastój w turystyce. Dostali "tarcze" od rządu, ale na niedługo to starczyło. Bardzo chwalił za to ogarnięcie epidemii przez ich ministerstwo zdrowia - faktycznie coś w tym musiało być, ba na tamte czasy w Grecji było stosunkowo mało zachorowań.
Alamed cieszę się, że podróżujesz ze mną, ciąg dalszy dziś po południu.
Asia, ja też zabieram ze sobą na wyjazdy furę leków, plastrów itp - kto swoje nosi nikogo nie prosi. Często jak widać się przydają. Nogę skaleczyłam w basenie o śrubę od drabinki. Już takie mam szczęście, że wszędzie wlazę. Po prostu jeden ze stopni drabinki musiał być wymieniany i ktoś mądry wkręcił za długi wkręt - sterczał na jakieś 5 cm na zewnątrz a ja wchodiłam do basenu właśnie w tym miejscu - to tzn zsunęłam się do wody trzymając się poręczy. Natychmiast oczywiście wyszłam z wody i zakrwawiłam pół posadzki. Zrobiłam sobie opatrunek uciskowy a mąż poleciał po apteczkę. Bliznę na stopie mam do dziś. Pokazywaliśmy tą śrubę dla gostka ogarniającego basen, ale on nic nie rozumiał po angielsku i nie zakapował o co nam chodziło.
—
Podróż to jedyny zakup, który czyni Cię bogatszym.
Ja tez o tych plastrach chirurgicznych nie słyszałam, nawet nie wiedziałam ,że takie są. Teraz bedę brała na wyjazdy , bo taka sytuacja zawsze się może zdarzyć.
Ten gościu z hotelu to chyba nie chiał rozumieć o co chodzi
Powiem, że ja też nie wiedziałam o takich plastrach, a teraz patrzę że nawet nie są drogie, dobrze wiedzieć, oby się nie przydały ale zawsze lepiej mieć....
Aliki to półwysep na południu wyspy, gdzie oprócz pięknych plaży można podziwiać ruiny świątyń z V i VI w. poświęcone bogom opiekującym się żeglarzami.
Na końcu przylądka znajdował sie kamieniołom, w którym wydobywano marmur. Widać wiele kamiennych bloków, które spadły do morza lub zostały porzucone.
Porzcuone kolumny - często od razu w kamieniołomie wstępnie wykuwano cokoly i postumenty, niektóre z mich pozostawiano:
Tu widać w skale miejsca po wyciętuch popiersiach:
Zeszliśmy na plażę na której niw było gdzie dosłowmie nogi wściubic - maksymalna komercja - dokupiliśny parę butelek wody i ruszyliśmy w dalszą drogę.
—
Podróż to jedyny zakup, który czyni Cię bogatszym.
Czas na zmianę klimatu - jedziemy w głąb niesamowitego lasu do wodospadów położonych obok Marion Lake. Tu byle samochodem się nie dojedzie, koneczny jest napęd 4x4 i dobre buty do łażenia po śliskich skałkach i korzeniach. Miejsce niesamowite, na mnie zrobiło ogromne wrażenie. Nawet bardziej ten las niż wodospady, które nie są Niagarą, ale mają swój urok.
Żywego ducha nie spotkaliśmy.
Widzicie tą rynne nawadniającą? Pomysłowość ludzi nie zna granic.
Opuszczamy chłodny klimat wodospadów.
Marion Lake:
To był najbardziej intensywny dzień w naszej podróży. Trochę zmęczeni wracamy do hotelu zachodnim wybrzeżem wyspy chłonąc piękne widoki.
—
Podróż to jedyny zakup, który czyni Cię bogatszym.
Nelu, rejsik bardzo udany, pełny relaksik. Wiało i udało się postawić żagle, ale skiper wolał oczywiście płynąć na silniku
- tak dla wygody, jak pisałaś w swojej relacji. Tak że na żaglach płynęliśmy może 1/3 trasy. Owoce morza przepyszne, w hotelu mieliśmy tylko śniadania, więc resztę posiłków spożywaliśmy w terenie. Wszystkie knajpki ziały pustkami, zajęte góra 2-3 stoliki. Koło naszego hotelu była jedna luksusowa tawerna, na poczatku do niej nie wchodziliśmy, bo myśleliśmy, że to jakiś wypas tylko dla gości hotelowych. Ale któregoś dnia zaprosił nas do niej młody chłopak i skorzystaliśmy - jedzonko było pyszne i niedrogie. Potem się okazało, że właściciel tego hotelu i knajpy to rodzony brat Janisa - właścicela biura podróży , z którego braliśmy samochód i wycieczki. A jego żoną to Czeszka, mają też pobliski sklep spożywczo- ogólnoprzemysłowy - mydło i powidło przydatne turystom. Ot, taki biznes rodzinny.
Janis strasznie narzekał na zastój w turystyce. Dostali "tarcze" od rządu, ale na niedługo to starczyło. Bardzo chwalił za to ogarnięcie epidemii przez ich ministerstwo zdrowia - faktycznie coś w tym musiało być, ba na tamte czasy w Grecji było stosunkowo mało zachorowań.
Alamed cieszę się, że podróżujesz ze mną, ciąg dalszy dziś po południu.
Asia, ja też zabieram ze sobą na wyjazdy furę leków, plastrów itp - kto swoje nosi nikogo nie prosi. Często jak widać się przydają. Nogę skaleczyłam w basenie o śrubę od drabinki.
Już takie mam szczęście, że wszędzie wlazę. Po prostu jeden ze stopni drabinki musiał być wymieniany i ktoś mądry wkręcił za długi wkręt - sterczał na jakieś 5 cm na zewnątrz a ja wchodiłam do basenu właśnie w tym miejscu - to tzn zsunęłam się do wody trzymając się poręczy. Natychmiast oczywiście wyszłam z wody i zakrwawiłam pół posadzki. Zrobiłam sobie opatrunek uciskowy a mąż poleciał po apteczkę. Bliznę na stopie mam do dziś. Pokazywaliśmy tą śrubę dla gostka ogarniającego basen, ale on nic nie rozumiał po angielsku i nie zakapował o co nam chodziło.
Podróż to jedyny zakup, który czyni Cię bogatszym.
Ja tez o tych plastrach chirurgicznych nie słyszałam, nawet nie wiedziałam ,że takie są. Teraz bedę brała na wyjazdy , bo taka sytuacja zawsze się może zdarzyć.
Ten gościu z hotelu to chyba nie chiał rozumieć o co chodzi
No trip no life
Powiem, że ja też nie wiedziałam o takich plastrach, a teraz patrzę że nawet nie są drogie, dobrze wiedzieć, oby się nie przydały ale zawsze lepiej mieć....
Objazd po wyspie zaczynamy od stolicy wyspy - Thassos (Limenas). Jest to niewielkie miasteczko liczace ok 2 tys mieszkańców.
Kościół Św Mikołaja:
Acropolis
miasteczko:
Muzeum archeologiczne:
Ruiny świątyni Dionizosa:
Podróż to jedyny zakup, który czyni Cię bogatszym.
Wschodnim wybrzeżem wyspy kierujemy się do klasztoru Agios Nikolaos i na Aliki, podziwiając lokalne krajobrazy
Dojeżdżamy do klasztoru
Z góry rozpościera się widao na Livadi Beach
Podróż to jedyny zakup, który czyni Cię bogatszym.
Aliki to półwysep na południu wyspy, gdzie oprócz pięknych plaży można podziwiać ruiny świątyń z V i VI w. poświęcone bogom opiekującym się żeglarzami.
Na końcu przylądka znajdował sie kamieniołom, w którym wydobywano marmur. Widać wiele kamiennych bloków, które spadły do morza lub zostały porzucone.
Porzcuone kolumny - często od razu w kamieniołomie wstępnie wykuwano cokoly i postumenty, niektóre z mich pozostawiano:
Tu widać w skale miejsca po wyciętuch popiersiach:
Zeszliśmy na plażę na której niw było gdzie dosłowmie nogi wściubic - maksymalna komercja - dokupiliśny parę butelek wody i ruszyliśmy w dalszą drogę.
Podróż to jedyny zakup, który czyni Cię bogatszym.
Bardzo mi się podoba, piekna wyspa
Ruinki fajnie połozone, tuż nad wodą
No trip no life
Uwielbiam takie turkusy wody, jakoś tego koloru brakowało mi na Mykonos
Przyszłość to marzenia, przeszłośc to wspomnienia
Nelu, mi też się podoba takie połączenie - ruiny i błękit wody.
Alamed, prawdziwy turkusek to jeszcze będzie .
Na lunch udajemy się do tawerny Kostas w Kastro - miejscowości położonej w centrum wyspy.
Dobytku pilnuje pieseł przywiązany do drzewa....
Na szczęście jest dobrze utrzymany i nie wygląda na nieszczęśliwego.
Tawerna jest jednocześnie miejscem zamieszkania gospodarzy - bardzo klimatyczna.
Pomysłowe menu:
Podróż to jedyny zakup, który czyni Cię bogatszym.
Czas na zmianę klimatu - jedziemy w głąb niesamowitego lasu do wodospadów położonych obok Marion Lake. Tu byle samochodem się nie dojedzie, koneczny jest napęd 4x4 i dobre buty do łażenia po śliskich skałkach i korzeniach. Miejsce niesamowite, na mnie zrobiło ogromne wrażenie. Nawet bardziej ten las niż wodospady, które nie są Niagarą, ale mają swój urok.
Żywego ducha nie spotkaliśmy.
Widzicie tą rynne nawadniającą? Pomysłowość ludzi nie zna granic.
Opuszczamy chłodny klimat wodospadów.
Marion Lake:
To był najbardziej intensywny dzień w naszej podróży. Trochę zmęczeni wracamy do hotelu zachodnim wybrzeżem wyspy chłonąc piękne widoki.
Podróż to jedyny zakup, który czyni Cię bogatszym.