Flores, Komodo, Rinca - na tropie smoków i mant

Panią smoczycę obejrzeliśmy, idziemy dalej, bo tak naprawdę nie rozpoczęliśmy jeszcze trekkingu 

Kawałek dalej są domki, w których mieszkają, przewodnicy, opiekunowie smoków.  Patrzymy, a przy domkach leży aż 5 sztuk 

Wiecie co? Miałam podejrzenia, że one może jakieś chore  chyba mają przetrącone łapy 

Spytałam się o to i jeden z opiekunów specjalnie poszurał miotłą, jejciu jak one zbystrzały   niektóre się błyskawicznie poderwały 

Nie, zdecydowanie są sprawne i łapki mają zdrowe 

Gdy zobaczyły, że szuranie to nic interesującego  to znowu się rozpłaszczyły w słoneczku  

Z serii głupich pytań, które zadałm   a oczko ten smok ma chore? znaczy wydłubane 

NIE oczko też zdrowe  na powiece mają imitację oka, by zmylić przeciwnika, że niby on nie śpi, tylko czuwa 

Przewodnik kijkiem pokazał do jakiej wysokości możemy się zbliżyć by zrobić sobie z nimi sesję, dla mnie  było stanowczo za blisko 

Idziemy w las tzn. raczej w  krzaczory   Natknęliśmy się na kolejną samiczkę    Wokół niej były wykopane norki. W norkach składa jaja.  Wykopała ich kilka dla zmylenia samców, które niestety nie tolerują konkurencji i zabijają młode. Gdy młode się wykluje  po 7-8 mies.,  czmychają na drzewo. I na tym drzewie bidulek tak z trzy lata siedzi, je owady itp.. Młode chronią  się wśród gałęzi przed drapieżnikami, w tym właśnie przed dorosłymi osobnikami własnego gatunku. Niestety nie udało nam się żadnego młodego zobaczyć.

Gdy staliśmy sobie przy norkach przy pani smok nr 2, zauważyliśmy ruch na ścieżce. W naszą stronę zmierzała pan smok  Ależ to był kolos  

Niesamowite do tej pory widzieliśmy warany tylko leżące, ależ one w ruchu to dopiero robią wrażenie   Jaka drzemie moc w tych łapach i ogonie. Łapy stawia na przemian tzn. lewa przednia, prawa tylnia, przez to całe ciało się kołysze. W tedy doceniliśmy ich siłę   Przewodnik nas uspokoił by nie uciekać    smok minął panią smok zaroślami za nią i znikną. Staliśmy i podziwialiśmy, tak się zapatrzyliśmy, że oczywiście nikt nie zrobił zdjęcia  ja nagrywałam filmik, jak się naumiem to wstawię 

Moje towarzystwo takie odważne tylko mnie namawiało, gdy nagrywałam bym podeszła bliżej, bliżej, lepiej się nagra   troszkę podeszłam, ale naprawdę się bałam. Uff, zniknął, było to naprawdę bliskie spotkanie 

Ruszamy dalej

Z racji, iż wyspy są pagórkowate to oczywiście trekking musiał prowadzić przez pagórki. Podziwiamy sobie widoczki

 Ze szczytu ostatniego wzniesienia mamy super widok na zatokę i wysepki wokół

Stoimy sobie, podziwiamy, fotki pstrykamy, mamy już ruszyć w dół do naszej łódeczki, ale słyszymy szelest trawy. Wpatrujemy się, coś się porusza, potem cisza i dojrzeliśmy smoka 

To niesamowite jak tak duże stworzenie może dosłownie poruszać się bezszelestnie. Za pierwszym razem gdy coś usłyszeliśmy był bardzo daleko, następnie długo, długo nic a on już prawie był przy nas  I znowu konsternacja, instynkt mówi uciekaj, ale przewodnik stoi spokojnie to my też go naśladujemy i w ciszy czekamy 

W rzeczywistości wolniej się poruszał, ale fotki "skleiły" się szybciej 

Waran wyszedł z traw dwa metry od nas