Czyli stara, tętniąca życiem dzielnica portowa, leżąca nad rzeką. Jest bardzo chętnie odwiedzana przez turystów, dlatego wzdłuż brzegu pełno drogich restauracji, straganów z pamiątkami, sklepików z ceramiką.
Ribeira skrywa jednak coś więcej. Na jej wąskich, bardzo zaniedbanych uliczkach nadal mieszkają ludzie, i to nadal ci biedniejsi. Z mostu Dom Luis widać, że część budynków to slumsy lub ruiny po których chodzą bezdomne koty. Z okien i balkonów wychodzących na przystań widać powiewające na wietrze pranie.
Każda niemal kamieniczka pomalowana jest innym kolorem, każde mieszkanie ma inne okna, gzymsy, czy balkony co sprawia, że dzielnica wydaje się być bardzo chaotyczna ale i kolorowa
I już jesteśmy po drugiej stronie rzeki- w dzielnicy Vila Nova de Gaia, słynącej z licznych wytwórni wina Porto
Mieszkańcy Porto- starej dzielnicy nie bardzo chcą uznać tę nową.
W tle widać most Ponte Dom Luís I- łączący obydwa brzegi rzeki Douro. Został on zaprojektowany w 1881 r. przez Teófilo Seyriga, ucznia Gustave’a Eiffela na cześć Ludwika I. Jak widać, most ten jest dwupoziomowy. Górny poziom przeznaczony jest dla kolejki i pieszych, dolnym poruszają się samochody i autobusy oczywiście. Porto często nazywane jest Cidade Das Pontes – Miastem Mostów. Nie ma w tym nic dziwnego, bowiem jest to miasto o największej na świecie liczbie mostów. Widać to dokładnie podczas rejsu rzeką Douro- co chwile mija się jakiś most.
Na zdjęciu dzielnica Ribeira widziana z brzegu Vila Nova de Gaia
Zanim przejdę do Coimbry, przypomnę stare portugalskie przysłowie. Po polsku brzmi ono:
"Lizbona sie bawi, Coimbra studiuje, Braga sie modli, a Porto pracuje". Tak mniej więcej określają się nawzajem Portugalczycy.
Lizbończycy postrzegani są jako bardziej rozrywkowi, przebojowi, luzaccy i nieco zarozumiali, mieszkańcy północnej Portugalii są bardziej religijni, pracowici, prostolinijni. Coimbra zaś kojarzy się głównie z uniwersytetem i oczywiście studentami.
No to krótko
COIMBRA
Coimbra do 1255 roku stolica Portugalii, a dziś najważniejszy ośrodek życia akademickiego w tym państwie. Miasto leży nad rzeką Modega i szczyci się najstarszym uniwersytetem w kraju, założonym już w 1290 roku. Uniwersytet skupia obecnie 8 wydziałów: prawa, medycyny, nauk humanistycznych, nauk ścisłych, farmacji, ekonomii, psychologii i pedagogiki oraz wychowania fizycznego. W 2013 roku wpisany został na listę światowego dziedzictwa UNESCO
i wejście do zabytkowej Biblioteki Joanina- niestety wewnątrz nie można robic zdjęć. Wielka szkoda, bo biblioteka jest jakby przeniesiona z bajki - zresztą zalicza się do jednej z najpiekniejszych na świecie. Kryje mnóstwo starych, zabytkowych zbiorów. Co ciekawe- jej bogactwa "strzegą" zamieszkujące tam ... nietoperze.
pomnik Tricany z Coimbry (do takich dziewczyn w chustach śpiewali kiedyś tęsknie studenci z Coimbry i stąd też wzięło się Fado w tym mieście- różniące się jednak od tego lizbońskiego)
Nikomu chyba nie trzeba wyjaśniać, z czego znane jest sanktuarium i w jakim celu pielgrzymują tam katolicy. Ja mam bardzo mieszane uczucia po pobycie w tym miejscu.
Może za szybko, może nie było odpowiedniego nastroju, a może ten jarmark naokoło i bardzo dziwne rytuały, które nie do końca do mnie przemawiają (a jestem osobą wierzącą). Zresztą bardzo dosadnie pokazał to Cejrowski w swoim filmie...
zdjęcie robione o świcie- widok na stare sanktuarium
i nowe, z boku krzyż fatimski
i jeszcze widoczna ścieżka, którą pielgrzymi idą na klęczkach pod figurę Matki Boskiej Fatimskiej
stare sanktuarium widziane sprzed nowego
wnętrze nowego
i wnętrze starego, które jest obecnie w remoncie przed 100 leciem objawień, które to będą sie odbywały w 2017 roku
i groby dzieci
no i właśnie... spalarnia świec
i jeszcze takie świece...
i takie
jeżeli ktoś na coś choruje, coś go boli, to kupuje sobie świecę przedstawiającą ów organ i wrzuca w palenisko. Jeżeli jest cały chory, to kupuje świecę swojej wysokości i również wrzuca. No a jeżeli może i chce, to może kupić sobie całą ludzką figurkę i wtedy ustawia w miejscu, które jest na zdjęciu gdziej powyżej i stamtąd księża wynoszą je do specjalnego krematorium.
No to Porto ciąg dalszy
Trochę zabytków i na początek Torre dos Clerigos- z najwyższą wieżą w mieście
i uliczka obok, którą za chwilę przejedzie brązowy tramwaj
Igreja do Carmo- kościół z jedną ścianą zdobioną azulejos
Avenida dos Aliados z ratuszem- na pierwszym planie pomnik Piotra IV
i już Palacio da Bolsa- budynek giełdy w którym mieści się Związek Przedsiębiorców Porto
który zachwyca swoimi wnętrzami
sala sądowa
gabinet Gustava Eiffla
a na koniec baaaaardzo bogato zdobiona sala arabska
Porto to oczywiście
RIBEIRA-Czyli stara, tętniąca życiem dzielnica portowa, leżąca nad rzeką. Jest bardzo chętnie odwiedzana przez turystów, dlatego wzdłuż brzegu pełno drogich restauracji, straganów z pamiątkami, sklepików z ceramiką.
Ribeira skrywa jednak coś więcej. Na jej wąskich, bardzo zaniedbanych uliczkach nadal mieszkają ludzie, i to nadal ci biedniejsi. Z mostu Dom Luis widać, że część budynków to slumsy lub ruiny po których chodzą bezdomne koty. Z okien i balkonów wychodzących na przystań widać powiewające na wietrze pranie.
Każda niemal kamieniczka pomalowana jest innym kolorem, każde mieszkanie ma inne okna, gzymsy, czy balkony co sprawia, że dzielnica wydaje się być bardzo chaotyczna ale i kolorowa
I już jesteśmy po drugiej stronie rzeki- w dzielnicy Vila Nova de Gaia, słynącej z licznych wytwórni wina Porto
Mieszkańcy Porto- starej dzielnicy nie bardzo chcą uznać tę nową.
W tle widać most Ponte Dom Luís I- łączący obydwa brzegi rzeki Douro. Został on zaprojektowany w 1881 r. przez Teófilo Seyriga, ucznia Gustave’a Eiffela na cześć Ludwika I. Jak widać, most ten jest dwupoziomowy. Górny poziom przeznaczony jest dla kolejki i pieszych, dolnym poruszają się samochody i autobusy oczywiście. Porto często nazywane jest Cidade Das Pontes – Miastem Mostów. Nie ma w tym nic dziwnego, bowiem jest to miasto o największej na świecie liczbie mostów. Widać to dokładnie podczas rejsu rzeką Douro- co chwile mija się jakiś most.
Na zdjęciu dzielnica Ribeira widziana z brzegu Vila Nova de Gaia
Jedna z wytwórni Porto
a na koniec dłuższa przerwa na lunch w przemiłym towarzystwie (pozdrawiam serdecznie, jeśli to czytacie
)
moja dorada
koledzy zamówili sobie danie typowe dla Porto- lokalne flaczki (wyglądają bardziej na fasolkę po bretońsku)
a koleżanki drugą lokalna potrawę- tzw. Francezinę (jakoś tak)
po zapłaceniu rachunku podszedł do nas jeszcze przemiły właściciel knajpki i uraczył nas kilkoma kieliszkami własnego Porto.
dla zainteresowanych fotka naszej restauracji, tuż przy rzece i bardzo blisko winiarni Calem i mostu. Polecam
można było wybrać
i jeszcze widok sprzed knajpki na drugą stronę rzeki
dla miłośników ceramiki i magnesów... takie tam z Porto
Umilka- nadrobiłam
Bardzo mi się twoja Portugalia podoba, a w szczególności Porto 
Witaj Antenko i dziękuję.
Zanim przejdę do Coimbry, przypomnę stare portugalskie przysłowie. Po polsku brzmi ono:
"Lizbona sie bawi, Coimbra studiuje, Braga sie modli, a Porto pracuje". Tak mniej więcej określają się nawzajem Portugalczycy.
Lizbończycy postrzegani są jako bardziej rozrywkowi, przebojowi, luzaccy i nieco zarozumiali, mieszkańcy północnej Portugalii są bardziej religijni, pracowici, prostolinijni. Coimbra zaś kojarzy się głównie z uniwersytetem i oczywiście studentami.
No to krótko
COIMBRA
Coimbra do 1255 roku stolica Portugalii, a dziś najważniejszy ośrodek życia akademickiego w tym państwie. Miasto leży nad rzeką Modega i szczyci się najstarszym uniwersytetem w kraju, założonym już w 1290 roku. Uniwersytet skupia obecnie 8 wydziałów: prawa, medycyny, nauk humanistycznych, nauk ścisłych, farmacji, ekonomii, psychologii i pedagogiki oraz wychowania fizycznego. W 2013 roku wpisany został na listę światowego dziedzictwa UNESCO
i wejście do zabytkowej Biblioteki Joanina- niestety wewnątrz nie można robic zdjęć. Wielka szkoda, bo biblioteka jest jakby przeniesiona z bajki - zresztą zalicza się do jednej z najpiekniejszych na świecie. Kryje mnóstwo starych, zabytkowych zbiorów. Co ciekawe- jej bogactwa "strzegą" zamieszkujące tam ... nietoperze.
Panorama miasta z rzeką Modega w tle
i parę fotek z miasteczka
pomnik Tricany z Coimbry (do takich dziewczyn w chustach śpiewali kiedyś tęsknie studenci z Coimbry i stąd też wzięło się Fado w tym mieście- różniące się jednak od tego lizbońskiego)
i takie tam uliczki
To teraz odrobinę Fatimy.
Nikomu chyba nie trzeba wyjaśniać, z czego znane jest sanktuarium i w jakim celu pielgrzymują tam katolicy. Ja mam bardzo mieszane uczucia po pobycie w tym miejscu.
Może za szybko, może nie było odpowiedniego nastroju, a może ten jarmark naokoło i bardzo dziwne rytuały, które nie do końca do mnie przemawiają (a jestem osobą wierzącą). Zresztą bardzo dosadnie pokazał to Cejrowski w swoim filmie...
zdjęcie robione o świcie- widok na stare sanktuarium
i nowe, z boku krzyż fatimski
i jeszcze widoczna ścieżka, którą pielgrzymi idą na klęczkach pod figurę Matki Boskiej Fatimskiej
stare sanktuarium widziane sprzed nowego
wnętrze nowego
i wnętrze starego, które jest obecnie w remoncie przed 100 leciem objawień, które to będą sie odbywały w 2017 roku
i groby dzieci
no i właśnie... spalarnia świec
i jeszcze takie świece...
i takie
jeżeli ktoś na coś choruje, coś go boli, to kupuje sobie świecę przedstawiającą ów organ i wrzuca w palenisko. Jeżeli jest cały chory, to kupuje świecę swojej wysokości i również wrzuca. No a jeżeli może i chce, to może kupić sobie całą ludzką figurkę i wtedy ustawia w miejscu, które jest na zdjęciu gdziej powyżej i stamtąd księża wynoszą je do specjalnego krematorium.
Źle mi się to kojarzy jakoś...