Jawa - pomiędzy świątyniami a wulkanami

I jedziemy na lotnisko by polecieć do Surabaya liniami Wings

Fajnie się tak plątać po lotnisku  gdy ekipy pracują przy samolocie 

ŁAŁ!!! i znowu widok na wulkany, lubię siedzieć przy oknie 

Marinik, Peg to zaczynam część wulkaniczną 

Po wylądowaniu w Surabaya jedziemy ok. 3 godz. do wioski Cemorolawang, gdzie mamy nocleg w hotelu Cemara Indah.

Hotel baaardzo niskiej kategorii, z całkiem smacznym śniadaniem. Przyjeżdżamy gdy jest już zupełnie ciemno, kwaterujemy się w pokojach, które umieszczone są w parterowych pawilonach po 3-4pok.. Pościel na szczęście czysta 

Zdjęcie z netu

Łazienka, hmmm warunki bardzo podstawowe, na szybki, a nawet bardzo szybki prysznic ze znaczną dozą obrzydzenia 

Zdjęcia z netu, mi się nie chciało tego uwieczniać

Po przyjeździe do hotelu otaczają nas handlarze, którzy proponują wypożyczenie kurtki, bo wg nich na szczycie w nocy będzie 0-2 stopnie. Stopni było o wiele więcej, myślę że ok. 12-15, no ale wg nich to mróz nieprzeciętny i trochę ściemniają by znaleźć chętnego i nie oczekujcie, że ich kurteczki są czyste i nowe 

Oczywiście my się nie decydujemy, mamy swoje. Owszem jest chłodno, ale ubierając się na cebulkę, koszulka, bluza, polar, kurtka było ok. Najgorzej było wstać w środku nocy o 3.30, bo w pokoju całkiem chłodno i się nie chciało spod kołderki i koca nosa wychylać.

No ale nic wstajemy, ubieramy się i do dżipa. Auto bardzo wiekowe i śmierdzące ropą ble   po niecałej godzince jazdy w totalnych ciemnościach wysiadamy i jesteśmy kierowani w górę po schodach, ale jest ich niewiele i po 5min. jesteśmy na szczycie Pananjakan, gdzie czekamy na widowiskowy wschodu słońca.

I strategiczną decyzja jest gdzie zająć miejsca, by zrobić najlepsze foty, bo niestety nie jesteśmy sami 

i to czekanie jest uciążliwe bo czekamy z godzinkę lub dłużej

Nelciu dokładnie, piękne widoki i doznania 

Jeśli ktoś oczekuje, że słoneczko wstaje nad Bromo to się myli. Słoneczko budzi się na lewo od góry i jedynie jego promienie oświetlają kompleks wulkanów. Tym niemniej jest to piękny widok, dla którego warto wstać w środku nocy i marznąć. 

Fajnie gdy tak dokładnie widać gdy noc ustepuje dniu

Widać w dole światła z wioski

Robi się coraz widniej i widniej

Piękna gra świateł na chmurach i mgle otaczającej wulkany

W dole dolina osnuta mgłą, będziemy pod nią tzn. pod mgłą za chwilę jechać przez tzw. morze piasków

Słoneczko już jest i cholerny paproch na obiektywie- sorry

pstrykam i pstrykam, ale z każdą minutą inne kolory 

Ha, ha zagadka, która góra to Bromo?

Sama myślałam, że Bromo to ta największa, najładniejsza dymiąca góra w oddali, ale nie.

Nie jest nim też na pierwszym planie ładne, symetryczne wzniesienie.

Jest nim ten najniższy szeroki krater z którego wydobywają się kłęby dymu, troszkę na lewo za ładną, symetryczną  górą z pierwszego planu