Północ Etiopii z Itaką

Idziemy dalej - pokażę teraz wnętrza najbardziej ozdobnego kościoła MB (Biete Mariam). Wykute i kolorowe zdobienia robią ogromne wrażenie. Na ostatnim foto jeden ze starszych fresków - św Mikołaj.

Fotki z zewnątrz kościoła Matki Boskiej - ciekawie wykute okna, obok jakieś baptysteria; idziemy dalej do kościoła Golgoty.

Kościół  Golgoty (Biete Golgotha). Tu znajduje się najświętsze miejsce Lalibeli - kaplica Trójcy Świętej. Do kaplicy wejść mogą jedynie mężczyźni; niewielkie pomieszczenie z kilkoma płaskorzeźbami i jakimiś freskami - to tu wg tradycji został pochowany cesarz Lalibela inicjator kucia kościołów. Dobrze iść z przewodnikiem, który wskaże ciekawostki, czasami coś świętego odsłoni i wtedy i modlący się mają  radość.

No to jeszcze adepci na przewodników i pilnowacz butów

ssstu-6 powiem szczerze - nie wiem, ale podejrzewam, że niektóre kościoły, po tylu wiekach zaczęły nieco przeciekać i żeby kropla wody nie drążyła skały powstały sztuczne, a solidne dachy; nawiasem mówiąc i w ścianach niektórych kościołów widać pęknięcia

Już przy pierwszym kościele widać wykute w ścianach otaczająch skał jakieś mini-groty; zaglądam do środka i stoi łóżko. Tak, w tych wykutych otworach pobożni pielgrzymi mogli kiedyś (a może jeszcze i dziś??) po prostu przenocować. Napotykam też grotę już zajętą.

Spojrzenie na okrągłe domki dawnych kapłanów i najbardziej fotogeniczny kościół św. Jerzego, który oddalony jest od pozostałych kościołów. Wewnątrz bardzo surowy, praktycznie bez zdobień, ale z zewnątrz - bajka. Tutaj bez wysiłku zrobisz se fotkę jak z folderu biura podróży.

Kościół św Jerzego był ostatni w porannym zwiedzaniu i przerwa na lunch. Dla mnie lunch to kolejny św Jerzy, tym razem w płynie - takie etiopskie pyffko. Popołudniowe zwiedzanie zaczynamy od kościoła archaniołów Gabriela i Rafaela. Do kościoła wchodzi się przez most, a na foto kościoła widać wejście do podziemi - kolejny labirynt korytarzy (nie do zwiedzania). Chwilę po wejściu rozlegają się jakieś wrzaski. Okazuje się, że prowadzone są egzorcyzmy nad opętaną, wrzeszczącą kobietą, którą przytrzymuje kilku mężczyzn - widok mało przyjemny, więc szybko wychodzimy na taras, a potem i z kościoła.

Właśnie tam, w głównej części kościoła odprawiane są egzorcyzmy i w tym czasie jesteśmy na tarasie. Kiedy zapada cisza wychodzimy z kościoła, ubieramy buty i ruszamy dalej do następnej atrakcji.

Na trasie mamy jeszcze kościół Marka z zachowanymi resztkami wymalowań, kościół Emmanuela i ostatni Abby Libanosa. Symbolicznie aby dostać się do Nieba trza przejść przez Piekło. Piekło - ciasny i pozbawiony zupełnie światła podziemny korytarz, którym należy iść z lewą ręką na głowie, a prawą opierając się o ścianę lub odwrotnie (dla bezpieczeństwa oczywiście). Próbuję przyświecać sobie trochę minilatarką, ale zostaję obsztorcowany przez ważniejszą część rodziny. Rezygnuję z udogodnień, żeby w ”Piekle” nie wywoływać piekła. Na foto wyjście z Piekła i jakaś wyglądająca z niego kusicielka i wnętrza św Marka.

Idziemy dalej, ale nazwy mi się już plączą, więc tylko foto. 

no nie do końca ssstu-6, bo prawie na każdym foto znajduje się jakiś mały ludzik    a kościół ma wymiary 12x12x13 metrów; foto z góry należy do najbardziej spektakularnych i znajduje się zawsze w katalogach biur podróży